Czasem proces czyszczenia lodówki i zamrażarki zdecydowanie sugeruje, co trzeba w najbliższym czasie zjeść. Tak było i tym razem. Dorsz, który już kilka tygodni leżał w zamrażarce, zdecydowanie domagał się konsumpcji… nie pozostawało nam nic innego jak zrobić szybką zupę rybną. Moim zdaniem to jedna z najprostszych i najlepszych wersji.
Przepis na nią to inspiracja z rozmowy z pewnym łódzkim restauratorem, który robi najlepsze ryby i owoce morza u nas w mieście. Bardzo lubię rozmowy z nim, bo jego nieszablonowe podejście do kuchni zawsze zostawia we mnie mnóstwo pomysłów.
Do zupy użyłam zamrożonego bulionu rybnego, który został po ostatnim gotowaniu. Ale jeśli nie macie bulionu rybnego, dodajcie warzywny i lekko zwiększcie ilość sosu rybnego… Ewentualnie można wykorzystać gotowe kostki bulionowe rybne (lekko gorsza opcja), które można kupić np. w Makro lub w sklepach typu kuchnie świata.
W moim przypadku w zupie wylądował dorsz, który zdecydowanie już chciał opuścić zamrażalnik, ale w zasadzie każdy rodzaj ryby będzie dobry. Może być dorsz, halibut, łosoś, a nawet klasyczny morszczuk, czy mintaj. Pamiętajcie, aby po wrzuceniu ryby nie gotować już za długo, bo są delikatne i się będą rozlatywać.
ZUPA RYBNA – najlepsza i najprostsza!!!
Składniki:
- około 30-40 dkg białej ryby
- około 20-30 dkg krewetek
- 2-3 łyżki oliwy z oliwek
- 2-3 ząbki czosnku
- 1 biała i 1 czerwona cebula
- 1 papryczka chili
- 2-3 łodygi selera naciowego
- 1 średniej wielkości cukinia
- po 1 papryce czerwonej, zielonej i żółtej
- 500 ml bulionu warzywnego lub rybnego
- 1 ½ puszki pomidorów krojonych
- 150 ml białego wina
- 2 łyżki sosu rybnego
- natka pietruszki, świeży tymianek i rozmaryn (opcjonalnie)
- sól i pieprz do smaku
- sok z 1 cytryny
Sposób przygotowania:
Wszystkie składniki myjemy i osuszamy. Rybę kroimy w kostkę, krewetki oczyszczamy. Zalewamy rybę i krewetki sokiem z cytryny i odstawiamy na czas przygotowania reszty składników. Cebulę i czosnek obieramy i kroimy drobno, z papryczki chili usuwamy nasiona i kroimy. Seler naciowy, paprykę i cukinię kroimy w kawałki. Natkę i zioła myjemy i osuszamy.
Do garnka wlewamy oliwę, podgrzewamy. Na podgrzany olej wrzucamy cebulę, po chwili chili i czosnek, a na końcu seler naciowy. Chwilę smażymy, a następnie wrzucamy pokrojoną paprykę i cukinię. Dusimy całość około 7-10 minut, aż wszystkie warzywa ładnie zmiękną.
Wówczas zalewamy warzywa winem, chwilę gotujemy i mocnym gazie, a następnie dodajemy pomidory krojone i bulion. Całość zagotowujemy, dodajemy sos rybny, doprawiamy solą i pieprzem.
Na gotującą się zupę wrzucamy rybę w kawałkach oraz krewetki. Gotujemy jeszcze dosłownie 3-5 minut, dodajemy zioła i natkę. Mieszamy i rozlewamy na talerze!
Smacznego!!!
Faworki – sentymentalna podróż do przeszłości
Kto mnie uczył gotować? To w moim przypadku nie jest proste pytanie. Moja mama nie gotuje, nie lubi, a sam proces gotowania jest dla niej bardziej przykrym obowiązkiem niż przyjemnością. Miałam jednak to szczęście, że dorastałam w domu z babcią, która gotowała wciąż. Wprawdzie niechętnie przyjmowała pomoc kilkuletniej wnuczki, ale z czasem było tylko lepiej.
Babci już nie ma z nami od ponad 20 lat, ale została mi po niej niesamowita pamiątka — książka kucharska, stara, pożółkła i oprawiona w introligatorni, gdy już powoli niektóre kartki próbowały zmienić swoje miejsce. Bardzo dobrze pamiętam, gdy babcia ją odebrała. Wszystkie uszkodzone kartki znalazły swoje miejsce, a te rozdarte zyskały nowe życie. Gdy opuszczałam dom rodzinny, książka trafiła w moje ręce i jest to moja największa pamiątka.
Co więcej, pomiędzy stronami jest mnóstwo małych fiszek, na których babcia swoim specyficznym pismem zapisywała zasłyszane, lub zmodyfikowane przepisy. Mam więc teraz niesamowitą kopalnię wiedzy na temat tradycyjnej, polskiej kuchni. To są niesamowite smaki, niespaczone naszymi naleciałościami kuchni fusion, molekularnej, czy innych nowości. Takie nasze, tradycyjne, proste.
I taki jest też dzisiejszy przepis, prosty, kilka składników i wyśmienity efekt!!!
Faworki – przepis tradycyjny
Składniki:
- 600 g mąki pszennej
- 6 żółtek
- 6 łyżek cukru
- 1 łyżka spirytusu
- 1 łyżka octu spirytusowego 6%
- 2-3 łyżki kwaśnej śmietany 12-18%
- 1,5 – 2 kg smalcu do smażenia (można użyć oleju rzepakowego lub słonecznikowego)
- cukier puder do posypania
Sposób przygotowania:
Żółtka utrzeć z cukrem na puszystą masę. Na stolnicę przesiać mąkę, dodać masę żółtkową i zagniatać ciasto. W trakcie zagniatania dodać ocet i spirytus, a następnie stopniowo śmietanę, cały czas zagniatając. Można oczywiście użyć do tego również miksera z łopatką do mieszania. Ciasto ostatecznie ma mieć konsystencję ciasta na makaron.
Odstawiamy ciasto na 20-30 minut, żeby odpoczęło, a następnie wałkujemy porcjami na cienki placek. Każdy placek kroimy na paski, a następnie na mniejsze kawałki. Przekrawamy wzdłuż i zawijamy do środka, aby uzyskać klasyczny kształt.
W garnku rozgrzewamy tłuszcz. Na gorący tłuszcz wrzucamy po kilka faworków, tak aby swobodnie pływały w garnku. Smażymy z obu stron, aż nabiorą złotego koloru, przewracając przy użyciu drewnianych patyczków lub łopatki.
Usmażone odkładamy na ręcznik papierowy, aby obciekły z tłuszczu i posypujemy cukrem pudrem.
Smacznego!
Tort Tiramisu, czyli urodziny z nutką Italii
Tiramisu to moja odwieczna miłość. Pierwszy raz spróbowałam podczas studenckich „saksów” w Londynie. Miałam okazje pracować we włoskiej restauracji jako kelnerka, a że miejsce było maleńkie i bardzo rodzinne do moich obowiązków nie należało tylko obsługiwanie gości. Nie raz, podczas przerw, czy gdy nie było zbyt wielu osób na sali, pomagałam włoskiej ekipie na kuchni. Tam po raz pierwszy miałam okazję spróbować tego smaku! Był rok 1997, po powrocie do Polski próżno było szukać mascarpone w naszych lokalnych sklepach, więc robiłam swoje polskie „tiramisu” na klasycznym twarogu, mielonym przynajmniej trzy razy… no nie był to ten sam smak, ale zawsze jakaś namiastka.
Po pewnym czasie również i do naszych sklepów zaczęły napływać takie „rarytasy”. Wówczas tiramisu stało się jednym z moich popisowych ciast i w zasadzie przyjmowane było z ogromną radością na każdej imprezie. Przez lata wersja ewaluowała i moim zdaniem zdecydowanie „umiem w tiramisu”.
Tym razem wykorzystałam przepis klasyczny, lekko go zmodyfikowałam i powstał tort, na bazie kremu do tiramisu, na klasycznym biszkopcie nasączony kawą z amaretto.
Tort Tiramisu
Składniki:
Na biszkopt:
- 7 jajek
- 200 g drobnego cukru
- 150 g szklanka mąki tortowej
- 50 g mąki ziemniaczanej
- 1/2 łyżeczki proszku do pieczenia
- kilka kropel aromatu migdałowego
Na nasączenie biszkoptu
- 200 ml mocnej kawy espresso
- 70 ml amaretto
- 2 łyżki brązowego cukru
- 1 łyżka aromatu migdałowego
Na krem:
- 7 żółtek
- 7 łyżek drobnego cukru
- 750 g mascarpone
- 750 g śmietany 36%
- 1 łyżeczka esencji migdałowej
- 7 łyżek cukru pudru
- 2 opakowania śmietan-fix
- 10-15 ciasteczek amaretti
Do dekoracji:
- 2-3 łyżki gorzkiego kakao
- 1 opakowanie biszkoptów
- owoce
Sposób przygotowania:
W pierwszej kolejności zaparzamy mocną kawę lub robimy kawę w ekspresie, a następnie studzimy.
W międzyczasie przygotowujemy biszkopt. Piekarnik nagrzewamy do 180 stopni. Tortownicę o średnicy 24 cm smarujemy masłem i wykładamy papierem do pieczenia. Oddzielamy żółtka od białek. Białka wlewamy do misy miksera i miksujemy na wysokich obrotach do uzyskania sztywnej piany. Wówczas stopniowo dodajemy cukier. Gdy cały cukier jest już dodany, a masa puszysta i nie zawiera grudek, przechodzimy do dodawania żółtek. Dodajemy po jednym, a każde kolejne dodajemy wówczas, gdy poprzednio już jest dobrze rozmieszane z pianą. Po dodaniu wszystkich żółtek ubijamy jeszcze przez chwilę. Dodajemy aromat migdałowy, mieszamy. W międzyczasie do drugiej miski przesiewamy mąkę i mąkę ziemniaczaną, dodajemy proszek do pieczenia i mieszamy. Tę mieszankę dodajemy do piany w dwóch-trzech partiach, za każdym razem mieszając delikatnie łopatką do połączenia składników. Uważamy, aby piana nam nie opadła. Wymieszaną masę przekładamy do tortownicy, wierzch wyrównujemy, rozprowadzając ciasto od środka na brzegi. Wstawiamy do nagrzanego piekarnika i pieczemy 30-35 minut, biszkopt jest upieczony, gdy wbity drewniany patyczek pozostaje suchy. Upieczony biszkopt wyjmujemy z piekarnika i studzimy.
W kolejnym kroku przygotowujemy krem. Do misy miksera wbijamy żółtka, dodajemy drobny cukier oraz esencję migdałową i ubijamy około 10-15 minut, do czasu uzyskania bardzo puszystej, piankowej masy. Następnie dodajemy mascarpone i ponownie ubijamy, aż składniki się połączą, a masa jest mocno puszysta.
W drugiej misce ubijamy śmietanę 36% wraz z cukrem pudrem na sztywno. Pod koniec ubijania śmietany dodajemy śmietan-fix. Ubitą śmietanę dodajemy do masy jajecznej z serkiem mascarpone i mieszamy dokładnie na małych obrotach miksera do uzyskania gładkiej konsystencji.
Do ostudzonej w międzyczasie kawy dodajemy cukier i amaretto, mieszamy. Biszkopt kroimy na trzy blaty. Pierwszy blat kładziemy na talerz lub paterę i nasączamy kawą z amaretto. Wykładamy porcję kremu. Następnie kruszymy drobno część ciasteczek amaretti i rozsypujemy je na warstwie kremu. Nakładamy kolejny blat biszkoptowy, nasączamy, kładziemy krem, pokruszoną resztę amaretti, a następnie przykrywamy ostatnim blatem biszkoptowym. Blat ponownie nasączamy resztą kawy. Całość smarujemy po wierzchu i po bokach kremem, wyrównując wszystkie powierzchnie.
Tort posypujemy po wierzchu gorzkim kakao oraz okładamy biszkoptami dookoła. Obwiązujemy dookoła wstążką lub zakładamy ring, aby biszkopty dobrze się przykleiły do tortu. Górę dekorujemy owocami! Ostawiamy tort do lodówki na minimum 4 godziny, aby wszystko się dobrze ustabilizowało.
Smacznego!!!
W poszukiwaniu weny, czyli risotto pomidorowe z krewetkami
Czasem jest taki wieczór, że mam ochotę na coś dobrego, ale zupełnie nie wiem, co by to miało być… Po powrocie z Włoch makaron, przez jakiś czas odpada, bo jedliśmy makaron na zmianę z pizzą codziennie. I tak chodziłam z kuchni do spiżarni i z powrotem szukając weny, aż znalazłam. I tak powstało to pyszne, kremowe risotto. Przyznam szczerze, że jest B-O-S-K-I-E. Po prostu fantastyczny kremowo-pomidorowy smak, no miód-mailina. Polecam serdecznie na kolację, lunch, wieczorne spotkanie ze znajomymi…
Risotto pomidorowe z krewetkami
Składniki
- 250 g ryżu do risotto
- 1 l bulionu warzywnego lub rybnego
- 250 g krewetek
- 150 g pomidorków koktajlowych
- 1 duży lub 2 mniejsze cebulki szalotki
- 4 ząbki czosnku
- 3-4 łyżki oliwy z oliwek
- 1 duża łyżka koncentratu pomidorowego
- 50 g masła
- 50 g sera parmezan
- 100 ml białego wina
- sól i pieprz do smaku
- pęczek bazylii
Sposób przygotowania:
Krewetki rozmrażamy, obieramy z pancerzyków, oczyszczamy. Cebulę i czosnek obieramy i drobno kroimy. Pomidorki koktajlowe myjemy i kroimy w połówki, bądź ćwiartki. Bazylię myjemy, odkładamy kilka listków do dekoracji, a resztę siekamy.
Na patelni rozgrzewamy 2 łyżki oliwy z oliwek, wrzucamy pół pokrojonego czosnku, a po chwili dodajemy oczyszczone krewetki. Smażymy je chwilę z jednej strony, przewracamy na drugą, również chwilę smażymy i zdejmujemy z patelni, na talerz.
Na pozostałym tłuszczu podsmażamy pokrojone pomidorki około 3 minut, a następnie również przekładamy na talerz.
Na patelnie wlewamy resztę oliwy z oliwek, rozgrzewamy i dodajemy pokrojoną cebulkę i resztę czosnku. Dusimy, aż zmiękną. Wówczas wsypujemy na patelnię ryż i chwilę go smażymy. Podsmażony ryż podlewamy winem, podkręcamy gaz, aby alkohol odparował, pod koniec dodajemy łyżkę koncentratu pomidorowego i mieszamy dokładnie.
Następnie ryż zalewamy częścią bulionu, tak aby lekko przykrył ryż i gotujemy około 15 minut, co jakiś czas uzupełniając bulion. Około 2 minuty przed końcem gotowania dodajemy do ryżu masło i ser, doprawiamy solą i pieprzem. Mieszamy dokładnie.
Na koniec dodajemy odłożone krewetki i pomidorki oraz siekaną bazylię. Mieszamy wszystko razem i podajemy udekorowane listkami bazylii.
E-Book Pomysły na Wielkanocne śniadanie
Jak świętować rodzinnie i bez spiny? Jeść zdrowo, smacznie, a zarazem nie spędzając mnóstwa godzin w kuchni?
Ten e-book to zbiór kilkunastu przepisów, które możesz przygotować, aby spędzić wyjątkowo świąteczny poranek. Wszystkie przepisy bazują na ogólnodostępnych produktach, które możesz zakupić w lokalnych sklepach, czy markecie. Możesz wybrać z nich kilka, a możesz przygotować wszystkie, ale wówczas musisz być przygotowany/przygotowana na ogromne obżarstwo.
Większość dań przygotowujemy wcześniej, dzięki czemu, pracę można rozplanować, a poranek spędzić na wyjęciu dań na stół i delektowaniu się rodzinną, świąteczną atmosferą!!!
W tym E-Booku znajdziesz 17 przepisów na dania idealne na Wielkanocne śniadanie, znajdziesz tu zarówno pieczywo, jak i dodatki do pieczywa, obowiązkowe dania z jajek (w końcu Wielkanoc zobowiązuje), oraz coś do po śniadaniowej kawy.
Pierogi leniwe, zwane też kluskami leniwymi
Nie do końca wiem, jaka powinna być prawowita nazwa tego dania. Jedno wiem za to na pewno, u mnie w domu mawiało się na to „leniuszki”. Ponieważ jako dziecko byłam słodkolubna, a każda słodka potrawa zdecydowanie łatwiej przechodziła mi przez gardło (wówczas byłam niesamowitym niejadkiem) to danie to gościło na moim talerzu dość często. Pierwotna wersja jest wykonana z dodatkiem ziemniaków gotowanych. Ja dziś proponuje Wam wersję ekspresową. Nie potrzeba ziemniaków, zagniatanie trwa 5 minut, później tylko pokroić, zagotować i smacznego! Całość zajmuje około 20-30 minut, a jest naprawdę smacznie i nawet niejadki wciągają tak, że im się uszy trzęsą 🙂
Kluski leniwe bez ziemniaków
Składniki:
- 500 g twarogu tłustego, bądź półtłustego
- 150 g mąki pszennej
- 1 łyżka mąki ziemniaczanej
- 50 g cukru drobnego
- 1 łyżeczka cynamonu
- 1 jajko
Do podania:
- bułka tarta podsmażona na maśle z 1 łyżeczką cukru
- słodka śmietana z cynamonem i cukrem
- bita śmietana
- jogurt owocowy lub waniliowy
Sposób wykonania:
Ser przemielić przez maszynkę, lub dobrze rozgnieść widelcem (zwykle rozgniatam widelcem, bo jest szybciej). Dodać mąkę i mąkę ziemniaczaną, cukier, cynamon i jajko. Zagnieść w miarę gładkie ciasto, w razie potrzeby podsypując deskę odrobiną mąki. Ciasto podzielić na 4-5 porcji. Każdą porcję rozwałkować na cienki około 2 cm rulon, lekko spłaszczyć nożem i kroić ukośne kluseczki.
W garnku zagotować wodę, lekko osolić. Gotować patiami do wypłynięcia na wierzch.
Podawać z bułką tartą smażoną na maśle, jogurtem, słodką śmietanką, owocami — do wyboru do koloru.
Smacznego!!!
Zalewajka — wspomnienie smaku dzieciństwa
Od kilku dni mam u siebie w domu gości z Ukrainy. A ponieważ to, co najbardziej lubię robić, to karmienie innych wiec mam ogromne pole do popisu. Krok po kroku staram się poznać ich ulubione smaki i dopasować dania tak, aby chociaż smacznym jedzeniem ukoić myśli.
Ponieważ moi goście na co dzień mieszkają na wsi, a na ich talerzach goszczą tradycyjne dania kuchni ukraińskiej. Stąd też moje propozycje, jakie im serwuje bardziej kierują się ku naszym polskim, łódzkim, lokalnym smakom, niż ku nowoczesnej kuchni w duchu fusion. Stąd też na naszych talerzach zaczęły częściej gościć tradycyjne domowe smaki. Były placki ziemniaczane, kluski leniwe, pampuchy. W sobotę zawitała zalewajka.
Gdy zapytałam na Instagramie, czy chcecie przepis na zalewajkę, odpowiedz była jednogłośna. Nie pozostaje mi więc nic innego jak spisać go dla Was. Zapraszam do gotowania!
Domowa zalewajka z kiełbasą
Składniki:
- pęczek włoszczyzny
- 2 l wody
- 1 łyżeczka soli
- 1/2 łyżeczki cukru
- 3 liście laurowe
- 5-7 ziarenek ziela angielskiego
- kilkanaście ziarenek czarnego pieprzu
- 2 ząbki czosnku
- kilka suszonych grzybów
- 1/2 łyżeczki kminku
- 300 g kiełbasy
- 4-5 ziemniaków
- około 300 ml zakwasu na barszcz
- 150 g boczku wędzonego
- 100 ml śmietany
- odrobina natki pietruszki
- sól
- pieprz mielony
Sposób przygotowania:
Włoszczyznę obieramy, płuczemy i wkładamy do garnka. Zalewamy wodą, dodajemy sól, cukier, liście laurowe, ziele angielskie, pieprz ziarnisty, obrane ząbki czosnku, suszone grzyby i kminek. Wszystko zagotowujemy, przykrywamy przykrywką i gotujemy pod przykryciem 45 minut. Po tym czasie odcedzamy wywar, a pozostałe warzywa możemy wykorzystać np. do sałatki jarzynowej :-).
W międzyczasie obieramy ziemniaki i kroimy je w drobną kostkę. Kiełbasę również kroimy, ja zwykle kroję w długie cienkie słupki, ale można też w plasterki, czy kostkę. Pokrojoną kiełbasę wrzucamy na rozgrzaną patelnię i wytapiamy, aż się lekko podsmaży.
Do przecedzonego bulionu wrzucamy pokrojone ziemniaki, gotujemy do miękkości. Pod koniec gotowania dodajemy podsmażoną kiełbaskę. Wlewamy zakwas, zagotowujemy. Do kubka wlewamy śmietanę, dodajemy trochę gotującej się zupy, aby śmietanę zahartować, mieszamy dokładnie i tak przygotowaną śmietanę wlewamy do garnka z zupą. Zagotowujemy. Na koniec doprawiamy w razie potrzeby solą i pieprzem.
Boczek wędzony kroimy w drobną kostkę, wrzucamy na gorącą patelnię i wytapiamy, od czasu do czasu mieszając, aż powstaną chrupiące skwarki.
Ugotowaną zupę nalewamy do talerzy, polewamy tłuszczem ze skwarkami i posypujemy natką pietruszki 🙂
Smacznego!!!
Piernikowe tiramisu — świąteczna inspiracja, która na stałe zagościła w naszym menu
Na święta bożego narodzenia w tym roku zrobiłam małą inspirację kuchnią włoską i naszymi lokalnymi świątecznymi smakami. Połączyłam pierniki z moim ulubionym włoskim smakiem i w ten sposób powstało piernikowe tiramisu.
Szczerze mówiąc, trochę obawiałam się tego połączenia, ale finalnie, wyszło obłędnie. Wprawdzie osoby, które nie lubią cynamonu mogą być lekko zawiedzione, ale u nas w domu, to połączenie smaków wyszło idealnie. Od świąt kilkakrotnie już zagościł na naszym stole, więc postanowiłam się tym przepisem z Wami również podzielić.
Piernikowe tiramisu
Składniki:
- 1 duże opakowanie biszkoptów
- 2 łyżki cynamonu
- opakowanie pierników w lukrze, lub w czekoladzie
Na krem:
- 5 żółtek
- 5 łyżek brązowego cukru
- 500 g mascarpone
- 500 g śmietany 36%
- 1/2 łyżeczki przyprawy piernikowej
- 1/2 łyżeczki cynamonu
- 5 łyżek cukru pudru
- 1 opakowanie śmietan-fix
Na nasączenie:
- 150 ml mocnej kawy espresso
- 50 ml nalewki piernikowej, lub wódki karmelowej, ewentualnie orzechowej
- 2 łyżki brązowego cukru
- 1/2 łyżeczki przyprawy piernikowej
Sposób przygotowania:
Zaparzamy mocną kawę espresso, studzimy. Do ostudzonej kawy dodajemy cukier i alkohol, mieszamy dokładnie i przelewamy do miski, w której będzie nam wygodnie maczać biszkopty. Pierniki kroimy w drobną kostkę, zostawiając kilka do dekoracji.
Do misy miksera wbijamy żółtka, dodajemy 5 łyżek brązowego cukru i ubijamy około 10-15 minut, do czasu uzyskania bardzo puszystej, piankowej masy.
W drugiej misce ubijamy śmietanę oraz mascarpone wraz z cukrem pudrem na puszystą pianę. Pod koniec ubijania śmietany dodajemy śmietan-fix, przyprawę piernikową i cynamon. Ubitą śmietanę dodajemy do masy jajecznej i mieszamy dokładnie na małych obrotach miksera do uzyskania gładkiej konsystencji.
Kolejnym krokiem jest ułożenie biszkoptów w formie. Każdy z nich maczamy w kawie, a następnie układamy jeden obok drugiego na spodzie foremki. Wierzch biszkoptów posypujemy połową pokrojonych pierników. Następnie wykładamy około 1/2 porcji kremu. Rozprowadzamy warstwę kremu równomiernie na całej powierzchni biszkoptów i przechodzimy do układania kolejnej warstwy moczonych w kawie biszkoptów. Na biszkopty wysypujemy resztę pokruszonych pierników, wykładamy resztę kremu, wyrównujemy wierzch. Posypujemy cynamonem i dekorujemy pozostałymi piernikami.
Ciasto wkładamy do lodówki na minimum 2-3 godziny, a najlepiej na całą noc. Smakuje najlepiej dobrze schłodzone.
Smacznego!!!
Efektowny obiad w 30 minut? – czy to możliwe
Wielokrotnie słyszę, że gotowanie w domu zajmuje dużo czasu, że trzeba się namęczyć, nabrudzić w kuchni, spędzić godziny nad garnkami po to, aby zjeść coś dobrego. Ale zastanówcie, czy udałoby się dostać pyszne danie w restauracji po kwadransie, gdyby jego przygotowanie trwało godzinami? No raczej nie…
Tak jest też z dzisiejszym obiadem 🙂
Ostatnio u nas się dużo dzieje i gotowanie godzinami nie jest moim wymarzonym zajęciem, dodatkowo aura ostatnio bardzo mocno wpływa na mój nastrój i powoduje, że wciąż mam syndrom „nie chce mi się”… Bogini!!! Niech ta zima się skończy, bo z wiekiem robię się zdecydowanie mocno podatna na syndrom pogodowy…
Dlatego, jeden z naszych ostatnich niedzielnych obiadów był daniem, którego przygotowanie zajmuje pół godziny, z jednym małym wyjątkiem, dorsza zamarynowałam rano, ale można to zrobić chwilę przed smażeniem i też będzie ok. Jeśli tylko macie ochotę na tego typu obiadek, to zapraszam do przepisu.
Dorsz z risotto porowym z pieczarkami
Składniki:
Do ryby:
- 4 porcje polędwicy z dorsza (około 120-150 g, każda)
- 2 łyżeczki zielonej pasty curry
- 1 łyżka sosu sojowego
- sok wyciśnięty z jednej limonki
- sól i pieprz
- 2 łyżki mąki pszennej
- oliwa z oliwek do smażenia
Na risotto:
- 250 g ryżu do risotto
- 1 l bulionu warzywnego
- 250 g pieczarek
- 1 duży lub 2 mniejsze pory
- 3 ząbki czosnku
- 3-4 łyżki oliwy z oliwek
- 50 g masła
- 50 g sera parmezan
- 100 ml białego wina
- sól i pieprz do smaku
Sposób przygotowania:
W pierwszej kolejności myjemy i osuszamy rybę. Mieszamy sos sojowy z wyciśniętym sokiem z limonki. Osuszoną rybę smarujemy zieloną pastą curry, polewamy mieszanką sosu sojowego i soku z limonki, posypujemy solą i pieprzem, a następnie odstawiamy.
Czosnek obieramy i drobno kroimy, por również myjemy, usuwamy brudne i uszkodzone liście, cienko kroimy. Pieczarki oczyszczamy i kroimy w plasterki.
Na dwóch patelniach rozgrzewamy olej. Na jedną patelnię wrzucamy pokrojone pieczarki i smażymy na złoty kolor, co jakiś czas mieszając. Na drugą patelnię wrzucamy pokrojony czosnek, po chwili dodajemy drobno krojonego pora i dusimy chwilę, aż por zmięknie. Do podduszonego pora dodajemy ryż i chwilę smażymy (około 2-3 minuty). Następnie całość podlewamy winem, podkręcamy ogień, aby nam odparował alkohol i mieszamy chwilę, doprowadzając do momentu, gdy cały płyn odparuje. Wówczas wlewamy część bulionu tak, aby było około 0,5 cm więcej płynu niż ryżu. I tak dusimy około 12 minut, co jakiś czas uzupełniając ilość płynu. Pod koniec gotowania, czyli po około 10 minutach do ryżu dodajemy uduszone pieczarki, mieszamy. Po 12 minutach dodajemy masło i parmezan, mieszamy dokładnie do rozpuszczenia, doprawiamy pieprzem i solą w miarę potrzeb i smaku.
W międzyczasie zamarynowaną rybę obtaczamy w mące. Na patelnię po pieczarkach wylewamy odrobinę oliwy i smażymy rybę po około 1,5-2 minuty z każdej strony.
Risotto podajemy z rybą, możemy dodać jeszcze gotowane warzywa, lub zieloną sałatę.
Smacznego!!!
Musaka, czy moussaka nie wiadomo, ale na pewno smacznie
Tygodniowy październikowy urlop spędziliśmy na greckiej wyspie Rodos. Było cudownie i dawno żadne miejsce nie uraczyło mnie tak kulinarnie, jak właśnie ten październikowy Rodos. Było niesamowicie pysznie, kolorowo i po grecku. Jedliśmy dużo i dobrze, zarówno w małych barach, lokalnych, rodzinnych knajpkach, jak i w restauracjach z najwyższymi ocenami. Albo mieliśmy szczęście i czuja do smacznych miejsc, albo tam po prostu wszędzie dobrze karmią.
W jednej z lokalnych restauracji udało nam się na tyle zaprzyjaźnić z właścicielami, że pewnego wieczoru wylądowałam w kuchni. Miałam okazję poprzyglądać się, jak mama naszego przyjaciela gotuje pyszne, tradycyjne greckie potrawy. Przepisami nie była skłonna się podzielić, w sumie się nie dziwię, ale co zobaczyłam to moje. I przyznam się Wam, że największe dla mnie zaskoczenie, to dodawanie ouzo do wielu dań. Na równi z winem, w potrawach lądował również ten napój. I powiem, że ostateczny smak był naprawdę i interesujący.
Z tego też powodu, po powrocie postanowiłam lekko odświeżyć mój przepis na musakę. Dodałam do mięsa w trakcie gotowania ouzo, potem oczywiście jeszcze wino, trochę przypraw i efekt jest niesamowity, a przepis oczywiście poniżej.
Musaka
Składniki (około 4-5 porcji):
Na spód:
- 2 średnie bakłażany
- 2 średniej wielkości ugotowane ziemniaki
- 400 g mięsa wołowego lub w wersji de’lux jagnięcego, może być również mieszane, czy nawet drobiowe w celu ograniczania kalorii
- 1 duża cebula
- 2-3 ząbki czosnku
- 50 ml ouzo
- 100 ml czerwonego wina
- 1 czubata łyżka koncentratu pomidorowego
- 400 g pomidorów w puszce
- 2 łyżeczki oregano
- 1/2 łyżeczki chili
- 1/2 łyżeczki gałki muszkatołowej
- 2-3 listki laurowe
- 1 łyżeczka płaska cynamonu
- 1/2 łyżeczki soli
- 1/2 łyżeczki cukru
- 2-3 łyżki oliwy z oliwek
- pieprz do smaku
Na sos beszamelowy:
- 250 ml mleka
- 25 g masła
- 25 g mąki pszennej
- 1/2 łyżeczki gałki muszkatołowej
- pieprz i sól do smaku
- 100 g sera typu parmezan
Do posypania po wierzchu:
- 50 g parmezanu
Sposób wykonania:
Ziemniaki obrać i ugotować, po gotowaniu ostudzić i pokroić w cienkie około 5 mm plasterki.
Bakłażana umyć, pokroić w plastry, również około 5 mm, następnie obficie posolić i odstawić na 30 minut, aby pozbyły się gorzkiego posmaku. Po tym czasie przepłukać na sitku, osuszyć ręcznikiem i układać na blaszce do pieczenia. Wstawić do nagrzanego do 200 C piekarnika na 10 minut. Upieczone bakłażany wyjąć z piekarnika i odłożyć.
Na patelni rozgrzać oliwę, dodać posiekaną drobno cebulę i chwilę smażyć, a następnie dodać pokrojony drobno czosnek. Gdy cebula z czosnkiem są już uduszone, dodajemy mięso i smażymy mieszając, aż zrobi się brązowe. Wówczas dolewamy ouzo, podkręcamy gaz i odparowujemy alkohol. Po chwili dolewamy również czerwone wino, chwilę gotujemy na dużym ogniu, a następnie skręcamy gaz do średniego. Do smażonego mięsa dodajemy koncentrat pomidorowy, oraz po chwili pomidory krojone. Mieszamy wszystko dokładnie, dodajemy przyprawy, ponownie mieszamy i dusimy na małym ogniu około 30-45 minut, co jakiś czas mieszając. Pod koniec duszenia woda z sosu powinna odparować i konsystencja powinna być dość gęsta. Zdejmujemy z ognia.
W małym rondelku topimy masło, następnie dodajemy mąkę i smażymy chwilkę mieszając, aż lekko zbrązowieje i powstanie zasmażka. Następnie powoli, cienkim strumieniem dodajemy mleko, nie przestając mieszać, aby nie powstały grudki. Następnie doprawiamy gałką muszkatołową, solą i pieprzem. Mieszamy, dodajemy parmezan i ponownie mieszamy. Otrzymamy dość gęsty sos.
Naczynie żaroodporne smarujemy oliwą z oliwek i układamy dość gęsto warstwę z połowy upieczonych bakłażanów. Następnie wykładamy 1/3 farszu i wyrównujemy powierzchnię, układamy warstwę ziemniaków, ponownie warstwę farszu, wyrównujemy. Ostatnia warstwa bakłażanów i reszta farszu, wyrównujemy powierzchnię. Wierzch polewamy sosem beszamelowym, a następnie posypujemy resztą parmezanu. Pieczemy w piekarniku nagrzanym do 200 C przez 40-45 minut.
Smacznego!!!
